Το Σάββατο που μας πέρασε είχαμε πάει με το Μάκη μου σ’ ένα πάρτι που οργάνωνε κάποια φοιτητική παράταξη.
Ύστερα από δυο ώρες είχα πιει τόσο ώστε να κάνω κεφάλι, χωρίς όμως να
γίνω και τύφλα. Χόρευα ασταμάτητα και προσπαθούσα να κουνιέμαι όσο πιο
προκλητικά μπορούσα μπροστά στο μωρό μου.
Φορούσα μια μαύρη μίνι φούστα, μαύρη μπλούζα με άνοιγμα στο στήθος κι
ένα καλσόν με σχεδιάκια, που ξέρω πόσο του αρέσουν. Κάποια στιγμή που
κόλλησα το σώμα μου στο δικό του, είδα ότι είχε καυλώσει.
Συνέχισα να χορεύω τρίβοντας τον κώλο μου πάνω στο εξόγκωμα του
παντελονιού του, που γινόταν όλο και πιο σκληρό. Εκείνος μ’ έπιασε απ’
τη μέση, ακουμπώντας τις παλάμες του μέσα απ’ την μπλούζα μου, πάνω
στην κοιλίτσα μου, και με χάιδευε όσο πιο διακριτικά μπορούσε.
Γύρισα προς το μέρος του, πέρασα τα χέρια μου γύρω απ’ το σβέρκο του
και του ζήτησα να πάμε σπίτι. Χαμογέλασε και μου έκανε νόημα να
φύγουμε. Σε λίγα λεπτά ήμασταν στην εξώπορτα και την ώρα που πήγαινε να
ξεκλειδώσει κατέβασα το φερμουάρ του παντελονιού του και τράβηξα τον
πούτσο του έξω.
Ήταν ήδη αρκετά σκληρός κι αφού τον τρόμπαρα για λίγο, χαμήλωσα το
κεφάλι μου και τον πήρα στο στόμα μου. Τον ένιωσα να μεγαλώνει και να
σκληραίνει ακόμα περισσότερο και κατάλαβα πως αν ήθελα να συνεχιστεί
εκείνη η βραδιά θα έπρεπε να σταματήσω.
Περισσότερα …
Ένα βράδυ σαν όλα τα αλλά που βγαίναμε με την παρέα πήγαμε και πάλι στο συνηθισμένο μας μπαράκι. Εκείνο το βράδυ είχαμε καθίσει προς το βάθος και έτσι είχαμε οπτική γωνία για όλους όσοι έμπαιναν μέσα.
Μια παρέα με τρία κορίτσια γυναικάρες γύρω στα 25 μόνες κάθισαν στο τραπέζι απέναντι, μια από αυτές με ένα μαύρο κοντό φορεματάκι see-through με καύλωσα από την πρώτη στιγμή. Την βλέπω με βλέπει και πάει λέγοντας , ήπιαμε τα ποτά μας η παρέα και όταν άρχισε η μουσική να παίζει δυνατά και ο κόσμος να χορεύει αυτή ανέβηκε στο τραπέζι και άρχισε να κουνά το κορμί της τόσο προκλητικά που κόντευα να χύσω...............
Μετά από λίγα λεπτά την βλέπω να κάνει νόημα με τα μάτια της και εν συνεχεία να πήγανε προς την τουαλέτα την ακολουθώ χωρίς να χάνω χρόνο ,,,,,,,,, την βλωπω να χαϊδεύει το μουνί της και το στήθος της , την πλησιάζω και χωρίς να χάνω χρόνο της λέω « τι κάνει ένα τόσο όμορφο κορίτσι μόνο στην τουαλέτα » A και εκεινη άπαντα περιμένω ένα τεράστιο πούτσο να σκίσει το μουνί μου, και με μια κίνηση σκύβει , μου κατεβάσει τον παντελόνι και τον βάζει στο στόμα!!!!!
Μια καύλα !!! πρώτη φορά βλέπω τόσο μεγάλο πούτσο ( 23 cm μήκος 6 cm πλάτος) μου λείοι καιρός να μου σκίσει και το κωλαράκι, συνεχίζει την πίπα μέχρι που άρχισε να υγραίνει το μουνί της την ανεβάζω στον νεροχύτη και αρχίζω να τις γλύφω την κλειτορίδα αρχίζει να φωνάζει όποτε σταματάω, ανοίγω το πορτοφόλι και βγάζω ένα προφυλακτικό ασφάλεια βλέπετε - το παίρνει και το πετά, θέλω να σε νιώθω όλο δικό μου λέει και με μια κίνηση αρχίζει ξανά το τσιμπούκι, την σταματάω και με μια κίνηση της τον χώνω στο υγρό μουνί της θα σε σκίσω πουτάνισα της λέω , αυτό θέλω και εγώ , και αρχίζει να ουρλιάζει, αφού ο τεράστιος πούτσος μου της καρφώθηκε στο στενό μουνί της.
Περισσότερα …
Θερμά συγχαρητήρια που κατάφερες τους Έλληνες να διηγούνται τις
εμπειρίες, τις αναμνήσεις, τα παθήματα και τις φαντασιώσεις τους. Η
ιστορία που ακολουθεί είναι απολύτως αληθινή. Βέβαια στην περιγραφή των
στάσεων έγινε λίγο αχταρμάς. Πολλές παρέλειψα (γιατί δεν θα τελείωνα
ποτέ) και κάποιες συγχώνευσα για να υπάρχει συνέχεια. Τα σημαντικότερα
σημεία πάντως αναλύονται με αρκετές λεπτομέρειες.
Η γνωριμία.
Κυριακή πρωί στην Καλλιθέα Χαλκιδικής, Ιούνιος, τέλη δεκαετίας του 70.
Σχεδόν 25 τότε, 1,80 ύψος, 75 κιλά, μουσάκι στο πηγούνι, σαρκώδη χείλη
και έντονο βλέμμα, κατεβαίνω με το μαγιό προς την παραλία για μπάνιο
και καμάκι. Έξω από την σχεδόν άδεια καφετέρια της γωνίας μια μελαχρινή
και μια ξανθιά γύρω στα 22 τρώνε πρωινό. Η μελαχρινή που ήταν γυρισμένη
προς το μέρος μου με κοιτάζει, χαμογελώ, χαμογελάει, κάτι λένε μεταξύ
τους και η ξανθιά γυρίζει και με κοιτάζει και κείνη. Πλησιάζω με ένα
χαμόγελο ως τα αυτιά ψάχνοντας απεγνωσμένα κατάλληλη ατάκα. Τελικά
ψιθυρίζω «καλημέρα» και κάθομαι στο τραπέζι τους. Ακούω ένα «καλώς τον»
και ανακουφίζομαι που είχα γλιτώσει το ρεζίλι.
Ήταν από την Λάρισα, δούλευαν πωλήτριες σε πολυκατάστημα και είχαν
έρθει για Σαββατοκύριακο. Μου μιλούσαν πολύ ανοικτά. Η μελαχρινή, ή
Μάρω, λεπτή κοντούλα με πλούσιο στήθος και έκφυλο μουτράκι με μεγάλο
στόμα και μύτη, ήθελε να πάει για μπάνιο. Η ξανθιά, ψηλή, λεπτή, ωραίο
κορμί νύσταζε γιατί είχε μπλέξει με έναν μαλάκα και δεν είχε κλείσει
μάτι όλη νύκτα. (λεπτομέρειες δεν ρώτησα). Επειδή, όπως είπε, το
δωμάτιό τους είχε πολύ θόρυβο, της πρότεινα να κοιμηθεί στο δικό μου
και στη Μάρω να πάμε μαζί για μπάνιο. Ανταλλάξανε κάποιες ματιές και
δεχτήκανε σχεδόν αμέσως.
Σηκωθήκαμε και μπορούσα τώρα να θαυμάσω τα κορμιά τους. Λεπτοί
αστράγαλοι, με αλυσιδίτσα στον αριστερό, μυώδεις γάμπες, σφιχτά μπούτια
και κωλομάγουλα που κινιόντουσαν ανεξάρτητα κάτω από τα χαλαρά μπικίνι.
Κορμιά γυμνασμένα από έντονο σεξ. Η λεπτή μέση της Μάρως τόνιζε την
μεγάλη λεκάνη της και το τουρλωτό κωλί της. Τα ατελείωτα πόδια της
ξανθιάς με το μικρό σφιχτό κωλαράκι δίνανε τροφή στην αχαλίνωτη
φαντασία μου.
Περισσότερα …
Πιναμε καφε στο κολωνακι με τη φιλη μου Αντζελα η οποια είναι 22 ετων , ξανθια , λιγο παχουλη με μεγαλο στηθος . Πληθωρικη γυναικα , (αυτό που λεμε χυμωδης ξανθια) . Εγω επισης 22, ψηλη , ξανθια , πιο λεπτη . Ωραιες γυναικες και οι δυο, σιγουρα.
Στην εξοδο από τη καφετερια το σκηνικο ηταν :αρκετος κοσμος, πολλα αυτοκινητα και φασαρια. Εμενα το ματι μου επεσε πανω σε μια γερμανικη λιμο , η οποια περασε από μπροστα μας , ανοιξε το μαυρο παραθυρο και ο οδηγος της φανηκε τελικα , ενας 30αρης , μελαχροινος , κυριλε τυπος που μας απευθυνθηκε , προσκαλωντας μας σε μια βολτα με τη λιμο . Τι ανοητος , πολύ ευγενικα , σκεφτηκα ! Απο τους αντρες που θεωρουν ότι μπορουν να γαμησουν με ένα ακριβο αυτοκινητο!
Η Αντζελα γουσταρε τη φαση με τη βολτα , παρολλο που ειχε την ιδια αποψη με εμενα , όπως τουλαχιστον ειχαμε συζητησει προ μισης ωρας στο καφε. Κατι θα εχει στο μυαλο της ομως σκεφτηκα.
Ο Νικος, όπως μας συστηθηκε , ανοιξε τη πισω πορτα και τοποθετηθηκαμε στο ευρυχωρο σαλονι με τα μαυρα δερματινα καθισματα ξεκινωντας για τη βολτα . Στη διαδρομη μας προσέφερε γαλλικο λευκο κρασι λεγοντας μας ποσο ομορφες μας βρισκει και ποσο θα θελε να γινει κατασταση μεταξυ μας . Η Αντζελα μου εκλεισε το ματι και εγω της κουνησα αρνητικα το κεφαλι μου δειχνοντας της τις προθεσεις μου για την αηδια που μου προκαλουσε αυτος ο τυπος και ποσο θα θελα να του δωσω ένα μαθημα.
Περισσότερα …
Ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω πως ήρθαν έτσι τα πράγματα και κάνω αυτό που κορόιδευα όλη μου τη ζωή. Σπούδασα τόσα χρόνια εδώ και στο εξωτερικό, για να καταντήσω στο τέλος δημόσιος υπάλληλος. Βγάζω τα μάτια μου σε ένα κομπιούτερ όλη τη μέρα, χωρίς να έχει καμία σχέση με την ειδικότητα μου ούτε με τις σπουδές μου. Και να πείτε ότι βγάζω λεφτά, ίσα που καλύπτω τις βασικές μου ανάγκες. Ευτυχώς τώρα έχω βρει το κόλπο για να κάνω λούφα, χωρίς να με παίρνουν χαμπάρι.
Οι περισσότεροι την κάνουν δήθεν για ένα καφεδάκι και χάνονται με τις ώρες, ή πηγαίνουν δήθεν για δουλειά σε κάποιο άλλο γραφείο και κολλάνε. Έχω δει να τους κάνουν τσακωτούς οι προϊστάμενοι τόσες φορές και να ακούνε τα κερατά τους κάθε φορά. Δεν είχα σκοπό να την πατήσω κι εγώ έτσι. Έσπασα το κεφάλι μου και βρήκα τελικά την πιο καλή λύση:
Στην υπηρεσία μας υπάρχει ένα απομονωμένο δωματιάκι όπου είναι ένα ξεχασμένο φωτοτυπικό μηχάνημα. Το πώς και το γιατί ξέμεινε, αφού όλα πια γίνονται με τη βοήθεια των υπολογιστών, δεν ξέρω. Πάντως κανείς δεν το χρησιμοποιεί, και αγνοούσα την ύπαρξη του μέχρι που μια φορά το ανακάλυψα εντελώς τυχαία όταν χάθηκα ψάχνοντας για απομακρυσμένη τουαλέτα Αμέσως κατάλαβα ότι εκεί μπορούσα άνετα να την αράζω για όση ώρα μου έκανε κέφι χωρίς ποτέ κανείς να αναρωτηθεί τι έκανα και πού ήμουν. Από τότε, όποτε ζαλίζομαι από τη δουλειά, ή όποτε απλώς μου τη δίνει, παίρνω παραμάσχαλα ένα μάτσο φακέλους και την κάνω για το καταφύγιο μου.
Εκεί καπνίζω το τσιγαράκι μου με την ησυχία μου, διαβάζω την εφημερίδα μου αν γουστάρω, ή παίζω και το πουλάκι μου άμα λάχει. Κανείς δεν πρόκειται να με αναζητήσει ούτε και δίνω λογαριασμό σε κανέναν. Έτσι κι αλλιώς στο δημόσιο κανείς δεν ενδιαφέρεται για ό,τι κάνουν οι άλλοι, ούτε πολύ περισσότερο που στο διάολο βρίσκεται την κάθε στιγμή. Τα είχα λοιπόν όλα τακτοποιημένα, μόνο που παρέλειψα μια μικρή λεπτομέρεια. Νόμιζα ότι ήμουν ο μόνος που χρησιμοποιούσα το χώρο αυτό για λούφα. Ήταν και άλλοι που το ήξεραν, αν και το χρησιμοποιούσαν για εντελώς διαφορετικό λόγο. Για να είμαι πιο σαφής, δεν ξέρω αν ήταν πολλοί αυτοί που σύχναζαν στον εν λόγω χώρο. Εγώ το μόνο που βρήκα ήταν μια παράξενη φωτοτυπία που είχε παραπέσει κάτω από το μηχάνημα. Και ήταν παράξενη γιατί δεν αφορούσε κάποιο υπηρεσιακό έντυπο, ούτε καν για ιδιωτική χρήση, δήλωση του νόμου 105 για παράδειγμα. Αυτό που απεικόνιζε ήταν ένας κώλος γυναικείος, και μάλιστα από τους καλύτερους που έχω δει, ακόμα και σε περιοδικά αυτού του τύπου. Παρ\' όλο που η εκτύπωση ήταν ασπρόμαυρη και η ευκρίνεια δεν ήταν και η καλύτερη που θα μπορούσε να υπάρξει, ήταν και ελαφρά κουνημένη, ένιωσα να καυλώνω. Την έκρυψα στην εσωτερική τσέπη του σακακιού μου και τράβηξα μερικές περιποιημένες μαλακίες στο σπίτι, χαζεύοντας την φωτοτυπία. Αναρωτιόμουν σε ποια γκόμενα να ανήκει αυτό το κωλαράκι, όμως το γεγονός με έβαλε σε σκέψεις. Μήπως με είχε πάρει χαμπάρι κάποιος και μου έκανε κάποιο αρρωστημένο αστείο; Ή συνέβαινε κάτι άλλο σοβαρότερο! Έφτασα μάλιστα στο σημείο να αποφεύγω την κρυψώνα μου νια λίγες μέρες.
Περισσότερα …
Πολλά πράγματα σου συμβαίνουν όταν δεν τα περιμένεις!
Πριν
παντρευτώ τα είχα με μια πιτσιρίκα την Σοφία που ήτανε τρελά ερωτευμένη
μαζί μου, αλλά επειδή δεν με πήγαιναν οι δικοι της κάπως τα χαλάσαμε
και οι δυο μας χαθήκαμε για καιρό!
Πάντα όμως φρόντιζα να
μαθαίνω τι κάνει! Μου στοίχισε πολύ όταν έμαθα ότι παντρεύτηκε και
περίμενε και μωρό!!!! Πριν ένα χρόνο γέννησε, η σχέση μας είχε
τελειώσει εδώ και επτά χρόνια όμως πάντα όταν συναντιόμασταν τυχαία τα
βλέμματα μας δεν ξεκόλλαγαν, την αγαπάω και με αγαπάει ακόμα αλλά εκτός
από κανα τηλέφωνο δεν έγινε ποτέ τίποτα!
Πριν δυο εβδομάδες
χτύπησε το τηλέφωνο στο γραφείο μου και για μεγάλη μου έκπληξη ήτανε οι
Σοφία! Γεια σου μου λέει πρέπει οπωσδήποτε να σε δω θα τρελαθώ δεν
μπορώ άλλο έτσι! Πρέπει να πω πως μια μέρα πριν συναντηθήκαμε τυχαία σε
ένα μπαράκι εγώ με την δική μου και παρέα και αυτήν με τον άντρα της
και κάτι φίλους! Δεν μπορώ να σε βλέπω έτσι μου λέει, σε αγαπάω θα
τρελαθώ! ¶κου το Σάββατο ο άντρας μου φεύγει στην Ελλάδα επειδή ο
πατέρας του δεν είναι και καλά, πέρνα αργά το βράδυ από το σπίτι να
μιλήσουμε!!!!! Τα συμφωνήσαμε, εγώ είπα ψέμα στο σπίτι ότι θα πήγαινα
με τον ξάδελφο μου σε ένα Club και ξεκίνησα για τη Σόφη! Ήτανε γύρω
στις δέκα όταν χτύπησα το κουδούνι, αμέσως άκουσα το κουμπί της πόρτας!
Μόλις την αντίκρισα τα έχασα, τι ομορφιά ήτανε αυτή, πως μπορούσα να
ξεχάσω αυτή τη γυναίκα;
Περισσότερα …
Ο Πάνος και η Μαίρη ένιωθαν, αυτό το Σαββατόβραδο, μεγάλη ανία. Ήταν
χρόνια παντρεμένοι κι είχαν κάνει τα πάντα μαζί. Τον τελευταίο καιρό, η
Μαίρη ήταν μελαγχολική κι απέφευγε την επαφή με τον Πάνο.
Εκείνο το βράδυ, αποφάσισαν να βγουν και να πάνε σ' ένα καινούργιο
κέντρο, που τους είχαν συστήσει, για φαγητό και χορό. Μπαίνοντας στο
κέντρο, διάβασαν πάνω απ' την είσοδο μια επιγραφή που έλεγε:
"ΣΕΡΒΙΡΟΥΜΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ. ΖΗΤΕΙΣΤΕ ΟΤΙ ΤΡΑΒΑΕΙ Η ΟΡΕΞΗ ΣΑΣ".
Γέλασαν. Η Μαίρη είπε: «Για να δούμε. Κέφι σερβίρουν, αν το ζητήσεις;»
«Πού ξέρεις;», απάντησε ο Γιώργος, «Μπορεί το μενού να ‘χει κάτι που
σου φτιάχνει το κέφι.» Και προχώρησαν και κάθισαν σ' ένα απόμερο
τραπέζι.
Μόλις κάθισαν, τους πλησίασε το γκαρσόνι, ένας
ψηλός και σφριγηλός νέος όλο ζωντάνια, για να πάρει παραγγελία. Καθώς
παράγγελναν, η Μαίρη περιεργάσθηκε μ’ ενδιαφέρον το νέο άντρα. Ήταν
πολύ ελκυστικός, φαινόταν δεμένος και αθλητικός και σίγουρα θα είχε
επιτυχίες στις γυναίκες. "Νά κάποιος να σου φτιάξει το κέφι",
αναλογίστηκε, "Αν απόψε, μετά το φαγητό, γύριζα στο σπίτι μ' αυτόν τον
παίδαρο, αντί για τον Πάνο, μόνο άκεφη δεν θα ‘μουν σίγουρα. Κοίταξέ
τον πόσο ωραίο παλικάρι είναι. Σαν αρχαίος θεός του πολέμου".
Περισσότερα …
Είχε βραδιάσει πια για τα καλά.
Ο Πέτρος ήταν μισόγυμνος, ξαπλωμένος στο κρεβάτι του, απέναντι από την τηλεόραση, βλέποντας μια ταινία στο βίντεο.
Στην πραγματικότητα, δεν είχε παρακολουθήσει ούτε μια σκηνή από την ταινία.
Έπληττε.
Παρότι ήταν περασμένα μεσάνυχτα. ο δρόμος είχε ακόμη αρκετή κίνηση.
Ήταν η ώρα που οι φωτεινές πινακίδες στα διάφορα μπαράκια και στα κάπως
πιο «πονηρά» μαγαζιά, που πρόσφεραν «σπέσιαλ περιποίηση» επί πληρωμή,
προσκαλούσαν τους περαστικούς.
Για ένα λεπτό σκέφτηκε να μπει σε ένα από αυτά και να πάρει μια τύπισοα για να περάσει τη νύχτα του.
Ήταν μια άνοστη ιδέα που όπως ήλθε έτσι και έφυγε, στο λεπτό.
Στο κάτω - κάτω εκείνο που ένιωθε να τον γεμίζει, δεν ήταν οίγουρα ένα γαμήσι «στα πεταχτά». Ήθελε να δημιουργήσει «κατάσταση».
Λίγο φλερτ, λίγο κυνήγι, ψήσιμο με ερωτόλογα και τα τέτοια, και μετά κρεβάτωμα.
Μ' αυτές τις σκέψεις, έφτασε και σταμάτησε έξω από ένα μπαράκι.
Έριξε μια ματιά στην επιγραφή.
Το μπαρ λεγόταν «Κουβούκλιο».
Το ψιλοσκέφτηκε και δίνοντας μια στην πόρτα άνοιξε και μπήκε!
Τα μάτια του τρεμόπαιξαν για λίγο μέχρι να συνηθίσουν το μισοσκόταδο και την κάπνα!
Από τα ηχεία ακουγόταν σε φοβερή ένταση μια επιτυχία ροκ.
Αντρες και ωραία γκομενάκια ξεφώνιζαν και πηγαινοερχόντουσαν από τραπέζι σε τραπέζι με ένα ποτό στο χέρι.
Περισσότερα …
Τα μάτια μου άνοιξαν απότομα, ακούγοντας το γνώριμο πια ήχο του κλειδιού σου στην εξώπορτα. Έκανα να σηκωθώ, να τρέξω να σε αγκαλιάσω, αλλά το μετάνιωσα και παρέμεινα ξαπλωμένη εκεί, στο τεράστιο διπλό κρεβάτι να περιμένω να εμφανιστείς μπροστά μου. Δεν άνοιξα τα μάτια όμως.
Οι ήχοι τόσο οικείοι πια, μου περιγράφανε τις κινήσεις σου στο μισοσκόταδο. Ακουμπούσες ήσυχα τα κλειδιά στο τραπεζάκι, κρεμούσες το μπουφάν σου στην καρέκλα και έβγαζες τα παπούτσια με μια κίνηση.
Πλησίαζες προς το δωμάτιο όπου κοιμόμουν, ενώ ταυτόχρονα άκουγα την αγκράφα της ζώνης σου να λύνεται. Σε καταλάβαινα να γέρνεις λίγο μπροστά από την κάσα της πόρτας για να με κρυφοκοιτάξεις... έβγαζες ένα αναστεναγμό προσμονής και μετά συνέχιζες να ξεντύνεσαι γρήγορα, αλλά όσο πιο αθόρυβα γινόταν. Τα βλέφαρά μου παρέμεναν ερμητικά κλειστά, αλλά το κορμί μου αποφάσιζε να αλλάξει στάση, μόλις εσύ έμπαινες στο δωμάτιο. Σαν να σε καλούσε να έρθεις κοντά του... Με μια αργόσυρτη κίνηση, τεντωνόταν νωχελικά από μόνο του, σαν να ήθελε να ξεμουδιάσει και -πάντα δήθεν τυχαία- τα χέρια μου έσπρωχναν ή τραβούσαν το πάπλωμα έτσι ώστε να αποκαλύπτεται το ημίγυμνο σώμα μου.
Με το που άκουγα το ερεθισμένο «μμμμμμμμ, μωρό μου», έκανα την επόμενη κίνηση. Αισθανόμουν τα μάτια σου καρφωμένα πάνω μου, να ψαχουλεύουν το κορμί μου, καθώς εσύ ξεντυνόσουν κι αυτό με έκανε να θέλω να σε προκαλέσω. Γυρνούσα μπρούμυτα, παριστάνοντας την ενοχλημένη για τους ήχους που προσπαθούσαν να με ξυπνήσουν, και έσφιγγα στην αγκαλιά μου το μαξιλάρι, τεντώνοντας όσο περισσότερο γινόταν το κορμί μου.
Το αποτέλεσμα ήταν πάντα το ίδιο. Το μεταξωτό και κοντό νυχτικάκι, ανέβαινε χαϊδεύοντας τους μηρούς μου και προκλητικά, σταμάταγε λίγο πιο πάνω από τις καμπύλες των γλουτών, αποκαλύπτοντάς σου, ότι δε φορούσα κυλοτάκι. Βολευόμουν στη στάση αυτή και περίμενα τη δικιά σου κίνηση... Πλησίαζες το κρεβάτι αθόρυβα και ολόγυμνος πια, τραβούσες προσεκτικά για να μην ξυπνήσω, τα σκεπάσματα από πάνω μου. Ήξερα ότι θα με παρατηρούσες καλύτερα και θα άρχιζες να με ξυπνάς όπως εσύ ήξερες... Με τα μάτια να παραμένουν κλειστά, ένιωθα το πρώτο, ανεπαίσθητο άγγιγμά σου, πρώτα στο λεπτό δέρμα πίσω ακριβώς από τα γόνατα.
Περισσότερα …
"Με λένε Αλίκη και είμαι 21 ετών. Είμαι από Πατήσια, αλλά σπουδάζω στην Κομοτηνή και εδώ και λίγο καιρό συγκατοικώ με τη συνομήλικη μου Τασία, συμμαθήτρια μου από το λύκειο και παιδική φίλη. Δεν θα μιλήσω πολύ για μένα, γιατί δεν μου αρέσει να περιαυτολογώ, αλλά ευτυχώς είμαι μια πολύ ερεθιστική και ωραία γυναίκα. Έχω πάντα πολλές προσφορές από το αντρικό φύλο και ποτέ δε μένω απαρατήρητη στα κλαμπ ή στη σχολή μου. Κυρίως επειδή έχω μεγάλο στήθος και μακριά ίσια πόδια. Φυσικά και το εκμεταλλεύομαι και τα επιδεικνύω σε κάθε ευκαιρία. Από την άλλη η Τασία, είναι αυτό που λέμε νταρντάνα. Γυναικάρα ψηλή και πληθωρική, άνετη και ευχάριστη, αλλά λίγο τσουλάκι. Αυτό με ενοχλεί κάπως, αλλά μιας και δεν ανακατεύεται στα προσωπικά μου, δεν έχω λόγο να ανακατευτώ εγώ στη ζωή της. Το προτέρημα στον ανοιχτό της χαρακτήρα, εκτός των πολλών επιτυχιών της με τους άντρες, είναι και οι καλές φιλίες που κάνουμε με αυτούς. Αλλά εδώ δεν μιλάμε ακριβώς για φιλίες?
Όλα ξεκίνησαν πριν λίγες μέρες που κάναμε το λάθος παρά τον πολύ άσχημο καιρό, να ξεκινήσουμε για Αθήνα με το ΚΤΕΛ της γραμμής, για τις διακοπές των Χριστουγέννων. Συνήθως για τις μετακινήσεις μας διαλέγαμε το αεροπλάνο, από Αλεξανδρούπολη, αλλά με τις προτροπές των γονιών μας για τα πρόσφατα γεγονότα της 11ης Νοεμβρίου και σε συνάρτηση με τον άσχημο καιρό, μας έπεισαν να πάρουμε λεωφορείο, που το θεωρούσαν πιο σίγουρο. Έτσι κι έγινε. Κουραστικό το λεωφορείο, αλλά η Τασία κανόνισε και καθίσαμε μαζί με δυο συμφοιτητές μας, τον Μπάμπη και το Νάσο, πολύ διασκεδαστικούς τύπους και μανούλια.
Το ταξίδι έγινε κάπως πιο υποφερτό με τα αστεία τους και τα πειράγματα τους, που κατά κύριο λόγο ήταν σεξουαλικού περιεχομένου. Μας κολάκευαν πάρα πολύ και είχαμε ενθουσιαστεί μαζί τους. Σε μια στάση που έκανε το λεωφορείο στην Καβάλα, πήγαμε με την Τασία στην τουαλέτα και μοιράσαμε τα μανούλια. Παιδευτήκαμε βέβαια, γιατί κανείς τους δεν είχε εκδηλώσει καθαρά την προτίμηση του σε κάποια απ? τις δυο μας, αλλά φανταστήκαμε πως περίμεναν από εμάς να διαλέξουμε. Κλασσική ανδρική αθεράπευτη ηττοπάθεια! Ξέρω πως οι περισσότεροι άντρες θα δυσκολευτούν να το πιστέψουν άλλα το ρίξαμε κορώνα γράμματα! Όχι θα κάτσουμε να σκάσουμε!
Μου έπεσε ο Νάσος, ο μελαχρινός και λίγο πιο ντροπαλός. Δε με χαλούσε και ο Μπάμπης, αλλά σ? αυτή τη ζωή είναι ότι σου λάχει, που λένε. Όταν γυρίσαμε στο λεωφορείο τα παιδιά μας περίμεναν στη στην πόρτα και προσπαθούσαν να λύσουν κάποια διαφορά που είχαν. «Ακόμα δεν έχουν κατασταλάξει ποια γουστάρουν» μου είπε γελώντας στ? αυτί η Τασία. «Έλα, θέλω να σε ρωτήσω κάτι προσωπικό» είπε η Τασία στο Μπάμπη και τον έσυρε απ? το χέρι στο βάθος του λεωφορείου κι έκατσαν μαζί. «Δεν πιστεύω να έχετε χωράφια να μοιράσετε» είπα γελώντας στο Νάσο και προχωρήσαμε χωρίς πολλές διαχυτικότητες στις θέσεις μας. Καθίσαμε στα καθίσματα ακριβώς από πίσω τους και ανταλλάζαμε πειράγματα μαζί τους, του στυλ «Να το πάρεις το κορίτσι, να το πάρεις μην το παιδεύεις» και «Τώρα είναι αργά, πρέπει να το αποκαταστήσεις και να το παντρευτείς το παλικάρι» ή «?και ?μεις κουμπάροι».
Περνούσαμε καλά, αλλά ο καιρός όλο και χειροτέρευε. Νύσταξα και κοιμήθηκα στην αγκαλιά του Νάσου, κάπως στενάχωρα, αλλά μου χάιδευε τα μαλλιά που μου αρέσει πολύ από μικρή, και με κοίμισε. Με είχε σκεπάσει και με το μπουφάν του και είχα πειστεί πως είχα τύχη στη «μοιρασιά», μιας και μου ?τυχε ο ρομαντικούλης. Ήταν τόσο τρυφερός?
Ξύπνησα από τον απότομο θόρυβο που έκανε το λεωφορείο χτυπώντας σε κάτι στην άκρη του δρόμου. Είχε σκοτεινιάσει και οι περισσότεροι επιβάτες συνέχισαν να κοιμούνται κουρασμένοι και ατάραχοι. Είχε λίγο αχνό φως στη θέση του οδηγού, έκανε και υπερβολική ζέστη μέσα στο λεωφορείο, σε αντίθεση με το κρύο που έκανε έξω και ήταν ότι έπρεπε για έναν καλό ύπνο. «Δεν είναι τίποτα, κοιμήσου» είπε τρυφερά ο Νάσος, αλλά ήμουν περίεργη να δω τι έγινε και ανασηκώθηκα μουτζούφλα. «Πού είμαστε;» ρώτησα. «Λίγο έξω από τη Θεσσαλονίκη, προς Κατερίνη» μου απάντησε. «Χτυπήσαμε στα χιόνια, στην άκρη του δρόμου. Γλιστράει πολύ ο δρόμος» συνέχισε. Κοίταξα προς τα παιδιά. Δεν έβλεπα καλά, αλλά σίγουρα δεν κοιμόντουσαν. Έκανα μια κίνηση και κοίταξα καλύτερα. Ο Μπάμπης είχε περάσει τα χέρια του κάτω απ? τη μπλούζα της Τασίας και της χούφτωνε τα στήθια. Ήταν αγκαλιασμένοι και φιλιόντουσαν παθιασμένα. Το τζάκετ που έριξαν πάνω τους για να μην τους πάρουν χαμπάρι οι άλλοι επιβάτες, μάλλον δεν έκανε καλή δουλειά."
Περισσότερα …
