Μια βραδιά στο Ελσίνκι
Ήταν περίπου 11:30 το βράδυ και μόλις είχαμε επιστρέψει από ένα επαγγελματικό δείπνο, όπου δυστυχώς ούτε να καπνίσουμε μπορούσαμε ούτε να πιούμε, οι πρόεδροι βλέπετε. Έτσι εγώ και ένα κολητάρι μου από την Πολωνία, ο Μάρτιν, την είχαμε αράξει στην βεράντα που ήταν στην είσοδο του ξενοδοχείου πίνοντας μπύρες , καπνίζοντας σαν φουγάρα και σχολιάζοντας κάποια καινούργια γκομενάκια που είχαν προστεθεί στην δύναμη της εταιρίας μετά από μια εξαγορά. Αξίζει να σας πω ότι ο Μάρτιν ήταν γύρω στα 35 ξανθός 1,85 γενικά αρκετά εμφανίσιμος και με δύο διαζύγια ήδη στην πλάτη του.
Ήταν τέλος Ιουλίου και το Ελσίνκι γνώριζε μια απίστευτη ζέστη, 33 βαθμούς , πράγμα παντελώς άγνωστο για τόσο βόρειες χώρες. Λίγο η ζέστη και η υγρασία λίγο το περασμένο της ώρας, το μπαρ είχε ψιλοερημώσει και μείς ετοιμαζόμαστε να την κάνουμε σιγά σιγά για ύπνο.
Ξαφνικά μπροστά στην είσοδο του ξενοδοχείου παρκάρει ένα SAAB 9-5 και από μέσα βγαίνουν τρία θεϊκά πλάσματα ντυμένα με βράδυνα φορέματα. Μια μελαχρινή γύρω στα τριάντα, τριάντα πέντε, με πολύ έκφυλη φάτσα και τεράστια βυζιά , μια καστανούλα χαμηλοβλεπούσα γύρω στα 27- 28 και ένα ξανθούλικο μωράκι 20-21 με ένα γαλάζιο φόρεμα . Αναποφάσιστες κοίταγαν γύρω γύρω τα άδεια τραπέζια για το που να κάτσουν. Τελικά έκατσαν 5 περίπου τραπέζια μακριά από μας.
Ο Μάρτιν είχε αρχίσει να βλεφαριάζει το ξανθούλικο φτύνοντας τις άλλες δύο .
« Ρε συ δεν πας να τις προσκαλέσεις στο τραπέζι μας ;» του είπα. Ο Μάρτιν βλέπετε μίλαγε 7 γλώσσες και έτσι θα μπορούσαμε να καλύψουμε εύκολα το οποιοδήποτε γλωσσικό πρόβλημα υπήρχε. Με όλο το θράσος και τον αέρα που το διέκρινε, πλησίασε τα κορίτσια και ως εκ θαύματος, σε δυο λεπτά τον ακολούθησαν στο τραπέζι μας .
Τα κορίτσια ήταν τρεις ξαδελφούλες Ρωσίδες, οι οποίες ήταν στο εμπόριο γούνας και είχαν έρθει στο Ελσίνκι για μια έκθεση. Τα ποτά συνέχισαν να έρχονται και εγώ δεν μπορούσα να πάρω τα μάτια μου από το τεράστιο στήθος της Μαρίνας . Η δαντέλα στο μαύρο βραδινό της φόρεμα με το ζόρι μπορούσε να συγκρατήσει τον τεράστιο όγκο. Ήταν λίγο γεματούλα αλλά αυτό που με τρέλαινε ήταν ένας ζωώδης αισθησιασμός που απέπνεε. Η φαντασία μου άρχισε να οργιάζει για μια Ισπανική μαλακία ανάμεσα σε αυτούς τους βύζαρους. Δυστυχώς όπως είχαμε κάτσει, ανάμεσα μας ήταν η καστανή ξαδελφούλα η Ιρίνα, η οποία δυστυχώς δεν τα πήγαινε και πολύ καλά στα Αγγλικά και μάλλον άρχισε να νοιώθει άβολα .Ο Μάρτιν στο μεταξύ είχε αρχίσει τις αγκαλίτσες με το μικρό και τα χάχανα.