ΤΟ ΚΑΥΤΟ ΜΑΡΙΝΑΚΙ (2)
Περιμένοντας τον Μάκη μου, έψαξα στην ντουλάπα μου και βρήκα μια καρό φουστίτσα που δεν τη φορούσα σχεδόν ποτέ. Τη φόρεσα, μαζί με ένα άσπρο πουκάμισο και ασορτί καλτσάκια, κι από μέσα μόνο ένα ροζ βρακάκι. Έκανα δυο κοτσιδάκια και φόρεσα τα γυαλάκια μου. Γλειφιτζούρι δεν είχα, και το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν να μασάω μια τσίχλα σαν μικρό κοριτσάκι. Σκεφτόμουν πώς θα εξελισσόταν η βραδιά, αλλά τελικά η πραγματικότητα ξεπέρασε κάθε φαντασία.
Χαμήλωσα τα φώτα και κάθισα στην πολυθρόνα του σαλονιού, αφήνοντας την εξώπορτα μισάνοιχτη. Όταν ήρθε ο Μάκης άνοιξε διστακτικά την πόρτα και μπήκε. Με βρήκε να τον κοιτάω στα μάτια με το πιο αθώο μου βλέμμα, μασώντας την τσίχλα κάνοντας αρκετό θόρυβο. Πλησίασε και μου χάιδεψε τρυφερά τα μαλλιά ενώ εγώ τον κοιτούσα χαμογελώντας. Χαμήλωσε τα χέρια του στο στήθος μου και πέρασε την παλάμη του μέσα απ το πουκάμισο, τρίβοντας βασανιστικά αργά τις γυμνές μου ρώγες.