Το παιχνίδι με τα emails
Η συνεργασία κυλούσε ομαλά, μιλάγαμε καθημερινά με όλους σχεδόν ώσπου ξεκίνησε ένα παιχνιδάκι με τη Μαίρη πολύ περίεργο. Της έδωσα το mail μου για να επικοινωνούμε καλύτερα…. Ένα πρωί, άνοιξα το mail μου και είδα ένα μήνυμα από την Μαίρη… Είχε μόνο καλημέρα στο θέμα και στο κυρίως θέμα έγραφε.. «δεν είναι όνειρο…..» και ένα συνημμένο αρχείο. Το άνοιξα, ήταν μια από τις εξωτικές παραλίες που όλοι έχουμε δει…. Πολύ φοβερή όντως… Το σκέφτηκα λίγο και εκείνη τη στιγμή, αποφάσισα να απαντήσω λίγο προκλητικά, ξέροντας σχεδόν τι απάντηση θα έπαιρνα! Ωραία τα όνειρα, αλλά δυστυχώς μόνο όνειρα…. Εγώ στα όνειρα μου, κάνω πράγματα που δεν μπορώ να κάνω στην πραγματικότητα, αλλά δυστυχώς το πρωί όλα χάνονται…. Η απάντηση έφτασε σε λίγα λεπτά, ήταν αυτή που περίμενα…. Τι όνειρα κάνεις μου λέει….
Το παιχνίδι άρχισε! Δεν μπορώ να σου πω, εξάλλου είναι μόνο όνειρα και τα όνειρα την μέρα δε φαίνονται… (τι είπα ε?) συμπληρώνοντας, πως πρέπει να φύγω, γιατί έχω ένα ραντεβού. Τίποτα δεν είχα, αλλά όπως θα καταλάβατε το έκανα για να δω αντιδράσεις, για να δω μέχρι που μπορούσα να παίξω το παιχνίδι μου… και το έστειλα… Δε πέρασε ούτε λεπτό και ένα νέο mail είχε έρθει…. Με ρώταγε να της πω, πες μου λέει και από μένα ότι θες! Μαγική προσφορά! Δεν απάντησα. Ήρθε και δεύτερο mail, δεν θα μου πεις??????? Φυσικά δεν απάντησα! Μετά από λίγα λεπτά χτύπησε το κινητό μου, ήταν η Μαίρη. Δεν θα μου πεις μου λέει? Μαίρη, της απαντώ, τι να σου πω τώρα, άστο ρε παιδί μου μια μαλακία είπα!!! Το ήξερα πως θα επέμενε να της πω… όπως και έκανε με ναζιάρικο ύφος…. Το παιχνίδι εξελισσόταν κανονικά! Θα σου πως αύριο λέω και κλείσαμε….
Άρχισα να φαντάζομαι διάφορα παιχνίδια με την Μαίρη, είναι μια φυσική ξανθιά, όχι πολύ ψηλή με κάτι βυζάρες, που και νεκρό ανασταίνουν, αλλά αυτό που θα πρόσεχε πάνω της μέχρι και καλόγερος, ήταν τα χείλια της… μεγάλα και αισθησιακή, με καύλωνε η σκέψη για το πώς θα ένιωθε η ψωλή μου εκεί ανάμεσα…. Το καυλί μου έγινε πύραυλος, αναγκάστηκα να δω μια από τις τσόντες που είχα κατεβάσει για να ξαλαφρώσω…. Το πρωί όταν πήγα στο γραφείο, αμέσως κοίταξα το mail μου… είχε ήδη στείλει 2 μηνύματα… τα άνοιξα και τα δύο με παρακαλούσαν να τις πω! Της απάντησα. Να της λέω, ονειρευόμουνα να ήμασταν οι δύο μας εκεί και να ήμασταν ξαπλωμένοι σε αυτή την παραλία και να κάναμε ηλιοθεραπεία. Αλλά να μην ήταν κανένας άλλος…, Γιατί κανένας ρώτησε… Μα γιατί δε θέλω να φοράμε τα ρούχα μας!!! Πέρασα στη επίθεση… τώρα, η που θα μου καθόταν, ή που θα παρεξηγιόταν! Τι είναι αυτά που λες μου λέει… Το έχασα το παιχνίδι σκέφτηκα…
Όμως το ενώ σκεφτόμουν τι να απαντήσω μπας και σωθώ, μου ήρθε ένα νέο mail. Πρώτη φορά μου λέει, τόσα χρόνια παντρεμένη θα ήθελα να ήμουν εκεί με έναν άλλον!! Το καυλί μου πετάχτηκε, ήταν θέμα μόνο χρόνου… Της είπα πως έχω μια δουλεία στο γραφείο της κοντά, και θα μπορούσα να περάσω να τα πούμε λίγο! Φυσικά μου απάντησε…. Όταν μου άνοιξε την πόρτα, την είχε λούση κρύος ιδρώτας όπως και μένα δηλαδή! Ξέραμε και οι δύο γιατί πήγα εκεί… Στην αρχή, η κουβέντα ήταν περί ανέμων και υδάτων.. καμία αναφορά στο «θέμα» που είχαμε ανοίξει… Μετά από ώρα, αποφάσισα να φύγω, καθώς πραγματικά έτρεμα από την αγωνία μου… Παντρεμένη βλέπετε. Έφτασα μέχρι την πόρτα, η Μαίρη με ακλουθούσε, ξαφνικά γύρισα και τα πρόσωπα μας ήρθα κοντά… την έπιασα αγκαλιά και την φίλησα στο στόμα…