Περιπέτειες στη κατασκήνωση
Με κάλεσαν μετά από κανα δυο μέρες. Κάναμε μια ψιλοσυνετευξη και με έκλεισαν για 3 περιόδους από Ιούνιο έως Αύγουστο. Τέλεια! Και τσάμπα διακοπές και λεφτά στο τέλος.
Ετοίμασα τα πράγματα μου. Ρούχα και τα σχετικά. Και επειδή μια φίλη μου που πήγαινε συχνά ομαδάρχισσα σε άλλη κατασκήνωση μου είπε ότι πέφτουν τα ξεσκίσματα εκεί πέρα. Πήρα και δυο κουτιά καπότες μαζί μου. Ποτέ δεν ξέρεις.
Για κακή μου τύχη μου δώσανε 11 αγοράκια να προσέχω στη σκηνή μου και τα 11 ήταν τα πιο μπασταρδα που υπήρχαν σε όλη την κατασκήνωση. Συνέχεια με καλούσαν στο αρχηγείο για τις μαλακίες που έκαναν. Ποτέ πλακωνόντουσαν. Δερνόντουσαν με άλλα παιδάκια. Χούφτωναν τα κοριτσάκια και άλλα τέτοια. Οι μέρες κυλούσαν αργά και βασανιστικά και τίποτα καλό δεν συνέβαινε να περάσω καλά.
τελικά ανακάλυψα ότι όλη η κατασκήνωση ήταν για απροσάρμοστα παιδάκια. Όταν είδα τους δάσκαλους που τους είχαν και τους έκαναν καλοκαιρινό σχολείο τότε πήρα χαμπάρι. Ρε τους πούστηδες πως τους ξέφυγε να με ενημερώσουν από την αρχή. οπότε εφάρμοσα και γω στρατιωτικό νόμο για να βρω την ησυχία μου. Τα κανα εν δυο κάτω όλη μέρα. Καψόνια και πολλές τιμωρίες μέχρι που συνήλθαν λιγάκι και συμμορφώθηκαν.
τότε άρχισαν να έρχονται και τα καλά…