Καλοκαιρινή περιπέτεια
Τώρα είμαι πλέον 42 χρονών και έχω κάπου 15 χρόνια γάμου στην πλάτη μου. Τέλος πάντων όμως, ποτέ δεν με εγκατέλειψε η επιθυμία μου να έχω δίπλα μου μια παχουλή γυναίκα, άσχημη ή όμορφη, δεν με ενδιαφέρει, γιατί το μόνο που με ενδιαφέρει είναι να έχει αρκετά πιασίματα.
Δυστυχώς και επειδή δεν συγκαταλέγομαι μεταξύ των ανδρών εκείνων που φημίζονται για την τόλμη τους, δεν είχα καταφέρει να κάνω τίποτα το εξωσυζυγικό μέχρι το καλοκαίρι του 2005. Τότε ήταν που είχαμε πάει διακοπές με την γυναίκα μου, όχι σε νησί (για πρώτη φορά), αλλά σε μια παραλιακή πόλη.
Θα μέναμε εκεί κάπου ένα μήνα. Ήταν ωραία πόλη (κάπου στην Ήπειρο) και όχι πολύ τουριστική (θέλαμε ή μάλλον η γυναίκα μου ήθελε ησυχία, μιας και διευθύνει κάποιο αρκετά μεγάλο εργοστάσιο, δεν έχει σημασία πιο).
Είχαν περάσει κάπου οκτώ μέρες εκεί και περνούσαμε όπως μπορεί να περάσει ένα ζευγάρι 15 χρόνια παντρεμένο. Ένα λοιπόν πρωί ενώ είχαμε κάνει το μπάνιο μας, κατά τις δώδεκα και μισή αποφασίσαμε να πάμε σε μια μεγάλη παραλιακή καφετέρια εκεί κοντά στην θάλασσα. Καθίσαμε και ο καθένας μας διάβαζε την εφημερίδα του χωρίς να λέμε και πολλά πλην από τα συνηθισμένα, (ωραία είναι και ωραία θάλασσα και άλλες τέτοιες ανιαρές κουβέντες). Ξαφνικά στο ακριβώς πίσω από την γυναίκα μου τραπέζι και στο δικό μου οπτικό πεδίο ήρθαν και κάθισαν δύο κοπέλες. Η μια αδύνατη, ενώ η άλλη αρκετά ζουμερή έως πολύ ζουμερή θα έλεγα. Ευτυχώς για μένα η αδύνατη κάθισε πλάτη με την γυναίκα μου, ενώ αυτή που μου έκανε το «κλικ» κάθισε ακριβώς απέναντι μου.