Ο ΓΛΕΙΦΤΗΣ
«Δεν ξέρω τι λέτε εσείς, αλλά έτσι και βρεθεί άντρας να με κάνει να έρθω σε οργασμό, μόνο με τη γλώσσα του, τότε αυτό τον άντρα τον παντρεύομαι». Όλ' αυτά συνέβησαν περίπου είκοσι μέρες πριν. Από εκείνη τη μέρα δεν ξαναναφερθήκαμε σε ανάλογο θέμα. Χτες όμως έτυχε να πάρω μαζί με την Τατιάνα, το ασανσέρ. «Ξέρεις βρε Τατιάνα», είπα παίρνοντας το πιο σοβαρό ύφος.
«Λέω να... δηλαδή αν δεν έχεις κι εσύ αντίρρηση να παντρευτούμε». Η Τατιάνα έμεινε έκπληκτη από την απρόσμενη πρωινή εξομολόγηση μου. «Δηλαδή ρε Γιάννη τι θες να πεις; Να φορέσουμε τα καλά μας, να καλέσουμε μερικούς συγγενείς και να παντρευτούμε σε κανένα γραφικό εκκλησάκι στην κορυφή ενός βράχου;».
Την κοίταξα γλυκά όσο και παραπονεμένα. «Εντάξει», της είπα. «Άσε το εκκλησάκι, πάμε Δημαρχείο. Είσαι;». «Μωρέ εγώ είμαι», είπε η Τατιάνα βάζοντας το ένα της δάχτυλο στο μυαλό.