Την Έλενα και την Πόπη τις γνώρισα στην Κέρκυρα ένα απόγευμα στην παραλία. Αν θυμάμαι στο Σιδάρι, Πέμπτη νομίζω. Κορίτσια καύλες από τις Σέρρες. Το πρώτο πράγμα που παρατήρησα ήταν ότι έμοιαζαν πολύ. Αυτοκόλλητες μέχρι παρεξηγήσεως.
Αν και οι γυναίκες μεταξύ τους είναι διαχυτικές κάτι μου κόλλαγε περίεργα. Είχα αράξει δίπλα τους μετά από ένα βράδυ κραιπάλης και έντονης κούρασης. Ήταν το καλοκαίρι που εργαζόμουνα μπάρμαν για κανένα έκτακτο μετρητό, αν και περισσότερο το έκανα για καμιά ξεπέτα.Γρήγορα πιάσαμε την κουβέντα με τα καυλάκια που ήταν αρκετές μέρες στο νησί. Με τα πολλά βρεθήκαμε να πίνουμε μπύρες σε ένα μπαράκι δίπλα στην παραλία. Οι Σερραίες είχαν κανονίσει για το βράδυ να πάνε κέντρο για μπαρότσαρκα και έτσι χωρίς να το πολύ-καταλάβω βρέθηκα μαζί τους σε ένα mx5 με τσίτα τα γκάζια. Η Έλενα είναι ξανθιά με σπαστό μαλλί θεϊκά στρογγυλό χουφτάτο βυζί με μάτια που κολάζουν και τον παπά. Η Πόπη πιο συνεσταλμένη, μαζεμένη, θα έλεγα λιγομίλητη. Ένιωθα να με σκανάρει συνεχώς να με κοιτάει και πρόστυχα αλλά και περίεργα. Οι περιγραφές όμως περιττεύουν... Θυμάμαι φτάσαμε στη πόλη σούρουπο αφού μέναμε Σιδάρι και κατά τις 10 αράξαμε για φαγητό αφού βολτάραμε λιγάκι.