Η φίλη μου η Μαίρη
Ζούμε στην Κέρκυρα και ασχολούμαστε οι περισσότεροι με τα ξενοδοχειακά ή τα τουριστικά. Περνούμε μαζί τον ελεύθερο χρόνο μας βγαίνοντας με τα παιδιά μας ή χωρίς και μαζευόμαστε, όποτε μπορούμε, σε σπίτια και εξοχικά.
Είμαστε πραγματικοί φίλοι τόσο εμείς όσο και τα παιδιά μας. Διασκεδάζουμε πολύ όσο είμαστε μαζί και έχουμε θερμές και ειλικρινές σχέσεις.
Όλα τα ζευγάρια τής παρέας είναι αγαπημένα και τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες είναι κομψοί και περιποιημένοι.
Εγώ είμαι ο Γιάννης, 45 ετών, πρώην όμορφος και τώρα αρκετά εμφανίσιμος και γοητευτικός, παρά τα κιλά που έχω βάλει.
Φλερτάρω αθώα με όλα τα «κορίτσια» μας και μάλιστα τις περισσότερες φορές όταν μαζευόμαστε, κάθομαι μαζί τους και μετέχω στις συζητήσεις τους γιατί με διασκεδάζουν ιδιαίτερα. Γενικά είμαστε πολύ ελεύθεροι και μιλάμε σαν έφηβοι, πράγμα που ξενίζει μερικούς που δεν μας γνωρίζουν καλά.
Δεν έχω απατήσει τη γυναίκα μου ποτέ, όχι μόνο επειδή είναι ιδιαίτερα όμορφη και είμαστε ερωτευμένοι, αλλά και γιατί δεν είχα ποτέ την επιθυμία.
Το απόγευμα είχε μια παράξενη ένταση. Ο ήλιος είχε μόλις αρχίσει να χαμηλώνει, και η ουρά έξω από την τράπεζα ήταν μεγαλύτερη από ό,τι συνήθως. Ο εκνευρισμός μου άρχισε να υποχωρεί όταν την είδα. Εκείνη στεκόταν λίγα βήματα μπροστά μου, με τα μάτια της να σκανάρουν το κινητό της. Ήταν κομψή, με μια ανεπιτήδευτη αυτοπεποίθηση που έδειχνε ότι δεν χρειαζόταν να προσπαθήσει πολύ για να ξεχωρίσει.

