Είμαι ένας διαζευγμένος άνδρας. Με λένε Νίκο. Πήρα διαζύγιο πριν δυο μήνες. Ήμουν παντρεμένος για δυο χρόνια. Αγαπούσα τη γυναίκα μου, αλλά σιγά – σιγά η αγάπη μας έσβηνε. Ακόμα και τώρα, δεν ξέρω ποιανού είναι το φταίξιμο.

Μπορεί να είναι δικό μου, μπορεί να είναι δικό της.

Ήμουν πολύ συναισθηματικά σοκαρισμένος, όταν βγήκε το διαζύγιό μας. Ήμουν τόσο σοκαρισμένος και αναστατωμένος, που χρειαζόμουν βοήθεια. Ήθελα να πω σε κάποιον ποιες ήταν οι σκέψεις μου. Γι’ αυτό σκέφτηκα να πάω σε ψυχολόγο. «Είναι καλή ιδέα», είπα στον εαυτό μου. Οι ψυχολόγοι είναι εκεί για να σε βοηθήσουν αν έχεις προβλήματα. Είναι εκεί για να ακούσουν το πιο χαζό όνειρο, συναίσθημα ή την πιο χαζή σου σκέψη. Δεν θα αρνηθούν, επίσης, θέλουν και τα λεφτά μας!

Η πρώτη μέρα ήταν... εντάξει. Συστηθήκαμε μεταξύ μας. Η ψυχολόγος ήταν γυναίκα. Την έλεγαν Τζένη, Τζένη Λ... Άρχισε να μου μιλά για το τι θα κάναμε, πώς θα με βοηθούσε. Την άκουγα με πολύ προσοχή, επειδή αυτές οι επισκέψεις ήταν πολύ σημαντικές για μένα. Όταν τελειώσαμε, έφυγα και πήρα τον δρόμο πίσω για το μικρό δωμάτιο στο φτηνό ξενοδοχείο όπου έμενα, σκεπτόμενος αυτήν. Αυτή η γυναίκα θα με βοηθούσε πραγματικά; Το ήλπιζα.

Μετά από έναν μήνα ή τέσσερις εβδομάδες από επισκέψεις, ήρθαμε πιο κοντά. Αισθανόμουν άνετα, δεν είχα φόβους να πω το οτιδήποτε και δεν ήμουν καθόλου ντροπαλός μπροστά στην Τζένη. Είχαμε μια πολύ καλή φιλία. Αλλά, μετά από κάποιες επισκέψεις, άρχισα να την βλέπω διαφορετικά. Ερωτικά, σεξουαλικά. Το ξέρω πως αυτό δεν ήταν σωστό αλλά δεν μπορούσα να σταματήσω. Ήταν τόσο όμορφη, και ακόμα ήταν η μόνη που είχα επαφή, εκείνον τον καιρό δεν μιλούσα με κανέναν άλλο.

Το άσχημο είναι ότι δεν ανταποκρινόταν. Εννοώ, εντάξει, δεν της το είχα πει ή δεν της το είχα δείξει, αλλά έχει σπουδάσει τον ανθρώπινο χαρακτήρα, την ανθρώπινη ψυχολογία και συμπεριφορά. Θα μπορούσε να το καταλάβει από μόνη της, αλλά... τίποτα. Έτσι λοιπόν, μια μέρα όταν ήμουν εκεί στο γραφείο της, μου είπε:

-    Καλημέρα, Νίκο. Πώς είσαι σήμερα;

-    Όχι και πολύ καλά, απάντησα.

-    Γιατί, τι έγινε; Με ρώτησε.

-    Είδα ένα όνειρο χθες το βράδυ. Της είπα.

-    Και είναι άσχημο να βλέπεις όνειρα;

-    Όχι όχι, αλλά ήταν κάπως... παράξενο.

-    Τι είδους όνειρο ήταν δηλαδή;

-    Λοιπόν... δεν νομίζω ότι πρέπει να το πω.

-    Γιατί όχι;

-    Γιατί... αισθάνομαι λίγο... ντροπαλός.

-    Α, έλα τώρα! Μοιραζόμαστε τα πάντα. Δεν μπορεί να είναι τόσο δύσκολο να μου πεις γι’ αυτό το όνειρο.

-    Δεν είμαι σίγουρος.

-    Η ώρα περνά Νίκο...

-    Εντάξει, άκου: Ήμουν λέει, σε ένα νοσοκομείο, επάνω σε ένα κρεβάτι, προφανώς για να με εξετάσουν. Φορούσα μόνο μια ρόμπα, ήμουν γυμνός από μέσα. Τότε, μια γιατρός μπαίνει μέσα στο δωμάτιο. Μου είπε: «Βγάλε τη ρόμπα σου». Δίστασα λίγο στην αρχή, αλλά στο τέλος την έβγαλα και έμεινα γυμνός. Ύστερα, πήρε το στηθοσκόπιο και το ακούμπησε στο στήθος μου, αλλά όχι μόνο εκεί. Αφού άκουσε για λίγο τους χτύπους της καρδιάς μου, έβαλε το στηθοσκόπιο στην πλάτη μου, μετά στην κοιλιά μου και μετά στο δεξί μου πόδι. Δεν μπορούσα να καταλάβω γιατί είχε βάλει το στηθοσκόπιο εκεί αλλά τέλος πάντων. Όταν σταμάτησε, μου είπε να ξαπλώσω, και έτσι έκανα. Μετά, άρχισε να με αγγίζει παντού, εννοώ παντού. Τα χέρια της γλιστρούσαν στο κορμί μου, αφού είχε αλείψει το σώμα μου με κάτι γλιστερό. Δεν αντιδρούσα, δεν ήθελα να αντιδράσω. Όταν τελείωσε, έβγαλε και αυτή τη ρόμπα της. Μένοντας γυμνή, ήρθε πιο κοντά μου. Τα σώματά μας ενώθηκαν. Το υγρό κορμί της με το αλειμμένο δικό μου ανέβαζαν τη θερμότητα. Ήταν τόσο ζεστά και ωραία...

Ξεκίνησε να τρίβεται πάνω μου. Μετά, παρά τον ξαφνιασμό μου, την ακούμπησα, πρώτα στο πρόσωπο όπου την φίλησα με γλώσσα και μετά στο στήθος της. Όταν το έκανα αυτό, έγειρε το κεφάλι της, δείχνοντας πως της αρέσει. Με έσπρωξε για να με κάνει να ξαπλώσω. Ύστερα, ανέβηκε πάνω μου, στο καυλί μου και αρχίσαμε να κάνουμε σεξ. Όλο και πιο πολύ πήγαινε πάνω κάτω, γρηγορότερα και σκληρότερα.

Όπως γαμιόμασταν, φώναζε δυνατά. Οι φωνές της ήταν γεμάτες πάθος. Δεν μπορώ να πω πως δεν φώναζα κι εγώ λίγο... Μου έδινε τόσο μεγάλη ευχαρίστηση και εγώ σ’ εκείνη, όπως άκουγα και έβλεπα. Όταν βαρέθηκε μ’ αυτή τη στάση, ήθελε να μου πάρει πίπα. Όπως ήμουν ανάσκελα, άρπαξε τον πούτσο μου και άρχισε να τον γλύφει. Ήταν η καλύτερη πίπα που είχα ποτέ μου.

Όταν χόρτασε, έπεσε στα τέσσερα κάτω στο πάτωμα ζητώντας τη σκυλίσια στάση. Δεν αρνήθηκα σαν κύριος που είμαι, και την γάμησα από πίσω. Τώρα, οι φωνές της ήταν πιο πολύ δυνατές από πριν. Εκτός αυτού, πήρε το αριστερό μου χέρι και έβαλε στο στόμα της δυο δάχτυλά μου, τον μέσο και τον δείκτη. Ξαφνικά, άκουσα την πόρτα να ανοίγει. Εκεί ήταν μια νοσοκόμα.
«Ω θεέ μου! Συγγνώμη... δεν ήθελα να σας ενοχλήσω».
«Όχι περίμενε», είπε η γιατρός μπουκωμένη με τα δάχτυλά μου, «έλα σε μας». Η νοσοκόμα δεν αρνήθηκε και αμέσως έβγαλε τα ρούχα της. Ήταν τσίτσιδη. Διέταξε τη γιατρό λέγοντάς της:
«Θέλω να γλύψω την πούτσα του».

Άμεσα, η γιατρός σηκώθηκε βγάζοντας από το στόμα της τα σαλιωμένα δάχτυλά μου. Μετά, η νοσοκόμα έσκυψε και άρχισε να πιπιλάει το πράμα μου. Το έγλυφε και το έφτυνε για να γλιστρά η γλώσσα της καλύτερα. Τελειώνοντας, πήρε το χέρι μου, και έβαλε στο δικό της στόμα τα δυο δάχτυλά μου που ήταν σαλιωμένα από τη γιατρό και βογκούσε. Ξέρω, είναι κάπως αηδία αλλά είναι επίσης καυτό!

Ύστερα, ξάπλωσε ανάσκελα κάτω, και μου είπε:
«Παρακαλώ, γάμα το μουνί μου».
Δεν αντιστάθηκα και την γάμησα άγρια. Αυτή να λαχανιάζει και να σκούζει ταυτόχρονα, εγώ να τη γαμάω και η γιατρός να παίρνει μάτι. Όμως δεν άντεξε για πολύ και στο τέλος είπε:
«Θέλω κι εγω!».

Όταν τελείωσα με την νοσοκόμα ήρθε η σειρά της γιατρού. Τελειώνοντας και μ’ αυτήν, άρχισαν και οι δυο να μου γλείφουν την πούτσα μου. Τότε η νοσοκόμα λέει:
«Παρακαλώ χύσε πάνω μας».
Και έχυσα στο πρόσωπό τους. Ύστερα, ντύθηκαν και έφυγαν από το δωμάτιο και οι δυο.
Αυτό ήταν το όνειρό μου. Πώς ακούστηκε;

-    Λοιπόν... ε... ήταν... οκ...

-    Φαίνεσαι λίγο σοκαρισμένη.

-    Κοίτα, δεν... ακούω τέτοια όνειρα κάθε μέρα, ξέρεις.

-    Ναι, είναι εντάξει, καταλαβαίνω.

-    Νομίζω ότι ονειρεύτηκες την φαντασίωσή σου.

-    Είναι καλό αυτό;

-    Εμ...

-    Λοιπόν...;

-    Κοίτα, δεν το λες και ΤΟ φυσιολογικό πράγμα.

-    Μπορείς να το κάνεις πιο λιανά;

-    Μάλλον αυτό που είδες στον ύπνο σου, θέλεις να το κάνεις και στον ξύπνιο σου.

-    Δηλαδή θέλω να πάω με μια γιατρό και μια νοσοκόμα!;

-    Κάτι παρόμοιο.

-    Τζένη, ξέρεις με ποια θέλω να το κάνω αυτό; Μπορεί να μην είναι με δυο αλλά με μια. Ξέρεις ποια θέλω να ‘ναι;

-    Ποια;

-    Εσύ.

-    Εγώ!;

-    Ναι, εσύ. Εδώ και λίγο καιρό σε σκέφτομαι συνέχεια! Σε θέλω.

-    Νίκο...!

-    Σε θέλω χωρίς δισταγμούς! Εδώ και τώρα!

-    Θα σε παρακαλέσω να φύγεις.

-    Δεν φεύγω. Τώρα που σε βρήκα δεν φεύγω.

-    Φύγε, αλλιώς θα καλέσω την αστυνομία.

-    Τι θα τους πεις; Θέλει να με αγαπήσει πάρτε τον; Με τι αφορμή;

-    Σεξουαλική παρενόχληση. Γι’ αυτό φύγε.

-    Τζένη...

-    ΦΥΓΕ! Μου είπε φωναχτά και κάπως νευριασμένα.

Εγώ λοιπόν στενοχωρημένος, έφυγα από εκεί και δεν ξαναπήγα ποτέ. Δεν την έχω ξαναδεί από τότε.
Click here for more!